In 2013 Desertinho Atlantic Whale observations was asked indirectly to deliver their input for whale rescue advice to the Dutch government. The reason why Desertino was involved was because of the stranding of a Humpback whale in 2012. Desertinho was at the time 1 out of 5 organisations in the Netherlands that was asked to deliver proper documentation to the Dutch government and so we did by delivering Desertinho’s whale rescue protocol and whale rescue rulebook. Important to mention is that both documents were supported by national and international biologists. But Desertinho still has to fight for the following current topic which is still an issue about whale conservation namely whale beach / stranding prevention. Unfortunately the rules to rescue a living stranded Baleen whale or Sperm whale professional and succesful are still too complicated in the Netherlands. Since 2010 there had been several “BIG” living whale strandings in the Netherlands. An Orca in 2010, a Humpback whale in 2012, and 8 Sperm whales over the years. The results of these whale strandings and rescue attempts in the Netherlands are: The Orca spends the rest of her life in captivity in “Lorque parque” and the Humpback and some Sperm whales died thanks to improper dealing by human.
About the Humback whale I will give some extra information. Till 12 December 2012 this female Humpback was a regular visitor of the North and Wadden Sea in the Netherlands. She was spotted there almost annually for a good reason. She knew there was plenty of fish in that area so both seas became “fixed markings” within her migration route. Because of “Whale Photo-ID” we knew this specific Humpback whale was a regular visitor in both seas until she made a big mistake and beached / stranded there in a very good health! The ultimate confirmation is that since her stranding there was not such a Humpback whale spotted anymore within that area with her so specific fluke fingerprint.
So after all these unsuccessful “living big whale” rescue attempts in the Netherlands I decided in 2014 to rewrite Desertinho’s professional “Whale rescue protocol” and “Whale rescue rulebook”. Both documents are specialized for whales above 5 meters of length and above 1000K of weigh with even more focus on whale beach / stranding prevention. The reason why is very clear: The most actual “Guide stranding large living Cetaceans” protocol, published in December 2017 in the Netherlands by the Dutch government, is once again insufficient. There are almost no words written within this document about whale beach prevention or even the possibility for a big whale rescue attempt at all. The focus of Desertinho Atlantic Whale observations was, and still is, to monitor and to prevent healthy big whales to beach in the Netherlands. That’s the input we delivered in 2013 to the Dutch government and that’s the expertise Desertinho Atlantic Whale observation has and stands for. Conclusion overall is that we can not support this protocol because it’s not about whale conservation but it’s just about how to “try” to euthanize a Baleen whale or Sperm whale A.S.A.P. in an experimental and horrible way.
In 2013 werd Desertinho Atlantic Whale observations indirect om advies gevraagd door de Nederlandse overheid over walvis strandingen. Aanleiding hiervoor was de stranding van een Bultrug in december 2012 op de Nederlandse kust. Desertinho was op dat moment 1 van de 5 erkende organisaties die hier input voor mocht aanleveren en dit heb ik gedaan, namens Desertinho, door het schrijven van een walvis redding protocol en walvis redding rulebook. Belangrijk om te vertellen is dat beide documenten supported en gecontroleerd zijn door biologen uit binnen en buitenland en ons speerpunt was, en is nog steeds, Walvis stranding preventie. Helaas is de wet en regelgeving voor het redden van een gestrande en nog levende Balein walvis of Potvis in Nederland nog steeds onvoldoende. Sinds 2010 zijn er diverse grote levende walvis strandingen geweest in Nederland: Een Orka in 2010, een Bultrug in 2012, en 8 Potvissen in de afgelopen jaren. De resultaten van deze walvis strandingen en daarbij behorende onprofessionele reddingen zijn als volgt: De Orka leeft nu in gevangenschap in “Lorque parque” en de Bultrug en een aantal Potvissen hebben het mede dankzij ondeskundig menselijk handelen niet gered.
De stranding van de Bultrug zal ik nader toelichten: Tot december 2012 bezocht deze Bultrug bijna jaarlijks de Noord en Waddenzee. Zij werd daar regelmatig waargenomen omdat ze wist dat er daar veel vis aanwezig was. Dit gebied had zij dan ook opgenomen in haar vaste migratie route. Door “Whale photo-ID” kan er definitief worden vastgesteld dat dit altijd het zelfde individu betrof. De bevestiging is dat sinds haar stranding in december 2012 er geen enkele Bultrug meer is waargenomen met haar specifieke kenmerken.
Na al deze onsuccesvolle grote levende walvis redding pogingen in Nederland is Desertinho Atlantic Whale observations er duidelijk van overtuigd dat ons “Walvis redding protocol” en “Walvis redding rulebook” gehanteerd zouden moeten worden in Nederland omdat deze bijdragen aan de bescherming van walvissen. Beide documenten zijn herzien in 2014 en zijn gespecificeerd voor grote levende gestrande walvissen en grote hulpbehoevende walvissen op open zee die groter zijn dan 5 meter en zwaarder zijn dan 1000K met focus op Walvis stranding preventie. De reden waarom is in 2018 duidelijk gebleken. Het meest recente document “Leidraad stranding grote levende walvisachtigen 2017” gepubliceerd in december 2017 door de Nederlandse overheid is ruim onvoldoende. Vanaf pagina 2 blijkt er al dat er nauwlijks prioriteit en ruimte is voor walvis stranding preventie of een eventuele walvis redding poging. De focus van Desertinho Atlantic Whale observations was, en is, om grote walvissen in de Noordzee te blijven monitoren om te voorkomen dat ze dreigen te stranden in dit dodelijke protocol. Conclusie is dat dit protocol niet op de support van Desertinho Atlantic Whale observations kan rekenen vanwege het feit dat dit document niks heeft te maken met de bescherming van walvissen maar grotendeels gaat over het “proberen” te euthanaseren van een gestrande balein walvis of Potvis op een dieronvriendelijke en experimentele manier.