Desertinho Atlantic Ocean: Whale Photo-ID – Whale Observation results 2017-2018:
Last year Desertinho Atlantic whale observations achieved beautiful results according to our annual Whale Photo-ID projects and I had myself even a positive Photo-ID on a Mediterranean Monk seal in 2018! In 2018 Desertinho Atlantic whale observations also started together with allied whale Photo-ID researchers a whale photo-ID catalogue for Sei whales passing by the Acores and Madeira.
Lets get it started right away! 2018 was really a silent year on my Blog and there is a significant reason for that. In 2018 my focus was to update my website all together with new information, new photos, and a lot of technical work under the hood of my website. In 2017 and 2018 I spent myself almost 30 days full time on the Atlantic Ocean to do research on all whale species that are mentioned on my website. In both years I travelled more than 2000 nautical miles on the Atlantic to achieve the most impressive results that are written in underneath schedule. I hope you enjoy it like I did!
In January 2018 I had a positive Mediterranean Monk seal photo-ID, Lobo Marinho in Portuguese, in front of the coastline of Madeira and he is named “São Lourenço”. This large male Mediterranean Monk seal is named after Ponta da São Lourenço, which is a cape on the island of Madeira. At the moment I photographed him he was hunting on a big Dorado.
Another spectacular sighting this year was an Atlantic bottlenose dolphin without a dorsal fin. This individual Atlantic bottlenose dolphin was spotted for several years near the Acores (namely near the island of São Miguel) and he or she is still traveling together with it’s pod throughout the islands of the Acores without any disturbance of the lack of it’s dorsal fin.
In 2017 and 2018 we had for the second year in a row a positive Blue whale Photo-ID match on a Blue whale nicknamed “Captain Hook”. It is very special to see such a typical Blue whale once again the next year. In 2018 I recognized that especially the Blue whales were very thin. You could count their ribs in their flanks that mean there was just a small amount of krill during their journey.
In the summer of 2017 I was witness of “Live” Blue whale tracking by GPS near the Acores. After the GPS tagging was done on 4 different Blue whales I was invited to join the presentation of the team that did the Blue whale tracking (something that’s only possible by having permission of government by the way). Important to mention is that this team had about 25 years of experience by tagging Blue whales. During their presentation we were told that all Blue whales were migrating to the North Atlantic Ocean but when they showed the live GPS footage of all 4 Blue whales they all went out to the opposite direction namely the South Atlantic Ocean! So whales, no matter what species, are still mysterious and they always will be.
Another strange issue is that in summer 2017 I saw no Sperm whales, for the first time in the Acores, for a period of 2 weeks. This is very special because female sperm whales together with their calves are resident whales there in that period.
A record of whale observations in 2017 for me! In that year I observed, and photographed, 17 different Atlantic Ocean whale species. In 2018 the results were 15 different Atlantic Ocean whale species.
In 2018 Desertinho Atlantic Whale observations started, together with other organisations, a research program about Atlantic sperm whale calves their lactation behaviour. We observed several female sperm whales together with calves and we are investigating if they just have lactation of their mother or even from their ants. The first impression of our research is that they get milk from their mother and from their ants. Reason for that is that other female sperm whales are able to give milk as well because of their own calf.
In 2017 and 2018 I was a witness of Active Sonar (SOund NAvigation and Ranging) usage in the Acores by the Portuguese Navy on behalf of the Portuguese government. They were making new sea maps by Sonar via a VDS (Varial Depth Sonar) at the time. This activity that took 2 days at least per year resulted in disappearing of all whales for the time of 3 days. Sonar has an immense impact on whales and I never expected to see an Atlantic Ocean without any whales in it because of this VDS.
Besides Sonar there is another great impact on whales going on but this time in the Netherlands. There is a huge impact, and so pressure, on whale species that are migrating througout the North Sea. The reason therefor is making more and more Windmill parks in the North Sea. In 2018 I saw live footage of a complete disorientated common Fin whale that was just swimming out of one of these Windmill Parks. Remember, not just the construction of Sea windmill parks has impact on migrating whales but also the sound of Windmill rotor blades and the shadows that these rotor blades make.
In 2018 I was asked by several whale-watching compagnies in Madeira to deliver Dutch translations for whale species that are common in the Atlantic Ocean near the Madeira archipelago. It’ s very special to help them out because it will help whale conservation in general. This request started when 2 students asked me to help them out for their graduation for whales, flora, and fauna in Madeira.
Finally, in January 2017 a leading Dutch coastal news site on Facebook saw their article deleted within 12 hours about Whale protocol 2.0 in the Netherlands. Quite impressive! This Dutch coastal news site asked me at the time what my opinion was about Whale protocol 2.0 in the Netherlands and so I did. The funny thing of it all was that they had uploaded a very expressive cartoon together with their article that was explaining exactly what Whale protocol 2.0 still is about in the Netherlands! But, as written before Facebook deleted this article within 12 hours because somebody asked them to do so. I know for sure which organisation, and person(s), contacted Facebook about this article and I still wonder why just this organisation, and persons, still feels the urge to reach out for whale media attention in the Netherlands when there is a baleen or sperm whale passing by the Dutch coastline.
Desertinho Atlantic Ocean: Walvis Foto-ID – Walvis Observatie resultaten 2017-2018:
In 2017 en 2018 heeft Desertinho Atlantic whale observations bijzondere, mooie, maar vooral indrukwekkende resultaten bereikt voor wat betreft onze jaarlijkse Atlantische Walvis Foto-ID projecten en had ik zelf een positief Foto-ID van een Mediterrane monniksrob in 2018! Ook zijn we in 2018 gestart, samen met andere walvis Foto-ID collega’s uit de Azoren en Madeira, met een Noordse vinvis walvis Foto-ID catalogus.
Laat ik direct beginnen! 2018 was een stil jaar op mijn Blog maar daar was dan ook direct reden toe. Buiten dat ik veel in de Azoren en Madeira ben geweest voor walvis observaties lag mijn focus tussen deze reizen door op het bijwerken van “up to date” informatie over de walvissoorten op mijn website. Ook heb ik mijn website voorzien van nieuwe technieken en van nieuwe foto’s van al deze walvissoorten. In 2017 en 2018 heb ik 30 dagen full time gevaren op de Atlantische Ocean om onderzoek te doen naar walvissen en heb ik meer dan 3000 kilometer afgelegd in die periode om tot diverse bijzondere onderzoeksresultaten te komen. Ik hoop dat jullie het net zo zullen beleven zoals ik het heb beleefd en hieronder volgen de belangrijkste hoogtepunten!
In Januari 2018 had ik een positief Foto-ID van een Mediterrane monniksrob, Lobo Marinho in het Portugees, vlak voor de kust van Cabo Girão (Madeira). Nadat ik de foto’s van deze Mediterrane monniksrob had doorgestuurd bleek deze Mediterrane monniksrob bekend te staan onder de naam “São Lourenço”. Deze Mediterrane monniksrob is in Madeira vernoemd naar Ponta da São Lourenço dat een Schiereiland is aan de uiterste zuidpunt van Madeira. Het moment dat ik deze mannelijke Mediterrane monniksrob zag was hij aan het jagen op een grote Dorade ( Zeebaars).
Een andere bijzondere waarneming in 2018 was die van een Atlantische Tuimelaar zonder rugvin! Deze Atlantische Tuimelaar was al eens eerder waargenomen in de Azoren en dan voornamelijk in de buurt van het hoofdeiland São Miguel. Deze Atlantische Tuimelaar bleek geen enkele hinder te ondervinden van het ontbreken van zijn rugvin en reisde hij samen met een grote groep andere residente Atlantische Tuimelaars.
Zowel in 2017 als in 2018 had ik een positief Blauwe vinvis Foto-ID match van dezelfde Blauwe vinvis en is het heel bijzonder om zo een zeldzame Blauwe vinvis het volgende jaar weer terug te zien. Deze Blauwe vinvis hebben we overigens de bijnaam “Captain Hook” gegeven vanwege zijn typische gekromde rugvin. Een ander belangrijk feit is dat alle Blauwe vinvissen in 2018 bijzonder dun waren. Bij de volwassen Blauwe vinvissen kon je zelfs hun ribben tellen en bij hun kalveren was dit bijna nog erger. De reden hiervoor was ten eerste de lange reis die ze hadden afgelegd vanaf de Arctische gebieden naar de Azoren en de 2de reden was dat tijdens hun reis de hoeveelheid krill blijkbaar zo minimaal was dat ze ook daardoor zo enorm waren afgevallen. Tot slot, als de moeder haar kalf tijdens hun reis niet voldoende melk kan geven dan heeft dat serieuze gevolgen voor de conditie van het kalf.
Een andere bijzondere ervaring met Blauwe vinvissen maakte ik mee in de zomer van 2017. Ik was uitgenodigd voor een presentatie over Blauwe vinvis “live GPS” tracking in de Azoren. De presentatie begon en er waren die dag 4 verschillende Blauwe vinvissen voor de kust van de Azoren voorzien van een GPS tracking device. Deze GPS tracking devices waren geplaatst door middel van zuignappen en was gedaan door een speciaal geautoriseerd team uit Amerika. Belangrijk hierbij te vermelden is dat GPS tracking op alle walvissoorten alleen is toegestaan met toestemming van de desbetreffende regering. Bijzonder om hierbij te vermelden is dat het Amerikaanse team de presentatie begon met het feit dat ze al 25 jaar onderzoek hadden gedaan naar Blauwe vinvis migratie routes. Echter wisten ze toen nog niet dat de live data op die dag niet overeen zou komen met het verhaal dat ze al 25 jaar lang hadden gepresenteerd! Tijdens de introductie van hun presentatie vertelde het team dat alle Blauwe vinvissen al 25 jaar migreren van de Noord Atlantische Oceaan naar de Azoren en andersom. Terug naar het moment dat de live overschakeling begon naar alle 4 de Blauwe vinvissen en wat bleek? Alle 4 de Blauwe vinvissen migreerden naar de Zuid Atlantische Oceaan! Walvissen, ongeacht de soort, blijven tot op de dag van vandaag de meest mysterieuze dieren op aarde en zullen dat altijd blijven.
Een andere bijzondere walvis observatie, of eigenlijk geen walvis observatie, was dat we in de zomer van 2017 twee weken lang geen enkele Potvis hebben waargenomen in de Azoren. Dit is heel bijzonder in de Azoren omdat er namelijk dagelijks diverse residente groepen Potvissen met kalveren worden waargenomen in die periode. De reden waarom dit zo was is tot op heden bij niemand bekend.
Records zijn altijd bijzonder om te behalen en 2017 was zo’n record jaar voor mij persoonlijk voor wat betreft het aantal walvissoorten die ik heb kunnen observeren. In 2017 waren dat 17 verschillende walvissoorten en in 2018 waren dat 15 verschillende walvissoorten. Op de website vindt je niet al deze 17 walvissoorten terug omdat sommige walvissoorten te ver weg waren op dat moment of omdat ze te snel waren zodat ik er geen duidelijke foto’s van kon maken. Alleen walvissoorten waarvan ik goede foto’s heb en waarvan duidelijke walvis observaties zijn geweest die publiceer ik op de website.
In 2018 vroeg een walvis bioloog uit de Azoren mij of ik wilde bijdragen aan zijn onderzoek naar Potvis kalveren en hun zoog gedrag. Belangrijk hierbij te vermelden is dat Potvis kalveren niet zogen zoals andere zeezoogdieren dat doen maar dat Potvis kalveren de inwendige melkklier stimuleren van hun moeder om ze melk te geven. Zodra dit het geval is dan spuit de Potvis moeder een boterachtige substantie richting het kalf en zuigt het Potvis kalf dit op uit de Oceaan. Dus van zogen zoals bij andere zeezoogdieren is hierbij geen sprake. In een periode van 4 weken hebben we samen intensief onderzoek gedaan naar dit zogenaamde “zoog gedrag” bij 2 Potvis kalveren om te onderzoeken of ze alleen bij hun moeder melk krijgen of ook van hun tantes. De eerste onderzoeksresultaten wijzen erop dat beide Potvis kalveren zowel bij hun moeder als bij hun tantes melk verkrijgen.
In 2017 en in 2018 was ik getuige van Active Sonar (SOund NAvigation and Ranging) metingen bij de Azoren. Vooral 2018 was indrukwekkend om dat mee te maken in negatieve zin! In Juni 2018 deed de Portugese Marine namelijk metingen voor het maken van nieuwe Atlantische zeekaarten. Dit deden ze met een VDS (Varial Depth Sonar) machine. Deze VDS deed 2 dagen lang Active Sonar metingen in de Atlantische Oceaan en resulteerde dit in het verdwijnen van alle walvissoorten voor 3 dagen! Sonar, welke vorm daarvan dan ook heeft een enorme impact op alle walvissoorten en andere zeedieren.
Naast het gebruik van Sonar is er een ander fenomeen dat een grote impact heeft op walvissen en dit keer specifiek de walvissoorten die migreren door de Nederlandse Noordzee. In de Nederlandse Noordzee waren er al veel zee windmolenparken maar worden er steeds meer nieuwe parken bijgebouwd. Al deze Noordzee windmolenparken hebben een niet te onderschatten impact op migrerende walvissoorten door de Noordzee. Als concreet voorbeeld zag ik in 2018 live opnamen van een totaal gedesoriënteerde gewone vinvis in de Noordzee die net uit een Noordzee windmolenpark kwam gezwommen. Geloof me, niet alleen de bouw van al deze zee windmolenparken op Noordzee hebben een grote impact op de migrerende walvissen maar ook het geluid van de windmolen wieken en de schaduwen die deze wieken telkens keer weer maken op het wateroppervlak. Als we zo doorgaan is de Nederlandse Noordzee straks geen doorgang meer voor de grote walvissoorten en dat is zonde.
In 2018 werd ik door diverse Whale Watching organisaties in Madeira gevraagd om voor hen Nederlandse vertalingen te maken van de meest voorkomend walvissoorten die de Madeira archipel passeren. Persoonlijk vond ik dat een grote eer en heel bijzonder! De reden waarom ik dat vind is dat mijn Nederlandse vertalingen van 28 walvissoorten vanaf nu actief bijdragen aan het behoud van al deze walvissoorten in Madeira. Het oorspronkelijk verzoek kwam overigens van 2 studentes die mij hadden gevraagd of ik hen wilde helpen bij hun afstudeer opdracht over de Flora en Fauna van Madeira.
Tot slot werd de erkende Nederlandse Facebook pagina Kustnieuws Nederland en Europa in januari 2017 verzocht om hun artikel te verwijderen van hun Facebook pagina over Walvis Protocol 2.0. in Nederland. Heel bijzonder! Het was mij toen echter nog niet duidelijk of dat zij dit artikel zelf hebben moeten verwijderen, of dat dat in opdracht was van Facebook, of misschien zelfs wel via een organisatie die Facebook hierover had benaderd?! Even terug: Voorafgaand aan deze publicatie over walvis protocol 2.0 had Kustnieuws mij gevraagd wat mijn mening was over dit meest recente Nederlandse walvis protocol en heb ik dat gedaan. De content van hun artikel was prima, daar had ik namelijk zelf aan bijgedragen, maar de echte reden waarom hun artikel uiteindelijk verwijderd moest worden van Facebook was doordat ze een zeer expressieve cartoon hadden ge-upload die precies weergaf waar walvis protocol 2.0 in Nederland over gaat! Maar zoals eerder vermeld werd Kustnieuws vriendelijk, toch dringend, verzocht dit artikel te verwijderen en dit alles ook nog eens binnen 12 uur nadat het bericht door hen was gepubliceerd op Facebook. De melding vanuit Facebook die hierbij ook nog eens kwam was dat Facebook hen melde dat als ze niet aan hun verzoek voldeden ze het risico liepen op het uit de lucht halen van hun Facebook pagina voor maar liefst 2 weken! Uit logging is gebleken welke persoon/ personen hiervan melding hebben gemaakt bij Facebook en bij welke organisatie ze werken en stel ik mijzelf regelmatig de volgende vraag: Waarom vindt deze organisatie het iedere keer weer nodig om media aandacht op te zoeken in Nederland zodra er een Balein walvis of een Potvis de Nederlandse kust passeert? Geniet er juist van en laat ze vanaf nu dan maar met (media) rust!
