The blue whale (Balaenoptera musculus), nicknamed “Sulphur bottom whale” in the old whaling days, is the biggest and largest baleen whale of the Cetacea family. The blue whale is a baleen whale and it’s the largest animal that lives in our “Blue planet”. An adult can reach 30 meters of lenght and their weigh is then more than 100 tons. Did you know their heart then has the size of a “Volkswagen Beatle” and that only 17% off all blue whales are breaching or showing their fluke? In spring blue whales are common in the Atlantic Ocean near the equator because of the big amount of krill and fish. For them it’s their first stop over from the Arctic Krill grounds.
The blue whale is since 1966 a protected whale species because they almost extinct by whalers. Whalers gave the blue whale the nickname “Sulphur bottom” because when it was harpooned it’s belly collored in the color of sulphur. The first blue whale photo in the gallery is about a mother together with her calf. This mother has a total length of 27 meters and her calf is already about 7 meters of length. On this photo you can see the blue whale calf is closely following it’s mother and they were both very skinny at the time. Sometimes it’s hard to get a blue whale on camera in it’s total length because of their size. I made this photo 15 sea miles out off shore with clear weather.
The 2nd photo in the gallery is a wellknown whale to all of us and do we encouter him allmost on a yearly bases. He is very easy to recognize because of it’s specific “hooked” dorsal fin. In the case of an encounter with this blue whale we do not need the specific right and left side of the whale on photo for blue whale photo-id.
The 3th and 4th photo in the gallery are made late June 2022 in the Acores. It was a very special encounter with this blue whale. First off all it’s not common to see a blue whale that late in the Acores at all and 2nd to see it breaching! This is rare behavior like mentioned before. This blue whale was travelling and interacting together with a Sei whale and was suddenly speeding up and breached in a split second. On the 4th “breaching” photo you can see clear it’s baleens pattern and it’s blue coloration. Even the Cory shearwater was surprised to see it happen. Finally seems this blue whale not to be in our Atlantic blue whale catalogue and do we need a four eye principle for that. To be continued.
De blauwe vinvis (Balaenoptera musculus), bijgenaamd “Sulphur bottom whale” ” in de oude tijd van de walvisvangst, is de grootste baleinwalvis van de Cetacea-familie. De blauwe vinvis is een baleinwalvis en is het grootste dier dat op onze “blauwe planeet” leeft. Een volwassen blauwe vinvis kan 30 meter lang worden en weegt dan meer dan 100 ton. Het hart is dan zo groot als een “Volkswagen Kever”. Daarnaast laat slechts 17% van alle blauwe vinvissen hun staartvin zien en hetzelfde percentage komt boven water wat “breaching” wordt genoemd. In het voorjaar komen blauwe vinvissen veel voor in de Atlantische Oceaan rondom de evenaar vanwege de grote hoeveelheden krill en vis. Voor hen is het hun eerste tussenstop vanaf de grote Arctische Krill-gronden.
De blauwe vinvis is sinds 1966 een beschermde walvissoort omdat ze bijna uitgestorven waren door walvisjagers. Walvisvaarders gaven de blauwe vinvis de bijnaam “Sulphur bottom” omdat wanneer hij werd geharpoeneerd zijn buik verkleurde zoals de kleur van zwavel. De eerste blauwe vinvis foto in de galerij zijn een moeder samen met haar kalf. Deze moeder heeft een totale lengte van 27 meter en haar kalf is al zo’n 7 meter lang. Op deze foto kun je zien dat het blauwe vinviskalf zijn moeder nauw volgt en ze waren toen allebei erg mager. Soms is het vanwege hun grootte moeilijk om een blauwe vinvis in zijn totale lengte op de camera te krijgen. Ik maakte deze foto 15 zeemijl uit de kust met vrij helder weer.
De 2e foto in de galerij is een bekende blauwe vinvis voor ons en komen we hem bijna jaarlijks tegen. Hij is gemakkelijk te herkennen aan zijn specifieke “gehaakte” rugvin. In het geval van een ontmoeting met deze blauwe vinvis hebben we de specifieke rechter- en linkerkant van de walvis op de foto niet nodig voor blue whale photo-id.
De 3e en 4e foto in de galerij zijn eind juni 2022 gemaakt in de Azoren. Het was een heel bijzondere ontmoeting met deze blauwe vinvis. Allereerst is het niet gebruikelijk om zo laat in de Azoren een blauwe vinvis te zien en ten tweede om hem te zien breachen! Dit is zeer zeldzaam gedrag zoals eerder vermeld. Deze blauwe vinvis was op reis en had interactie met een Noordse vinvis en versnelde plotseling en “breachte” in een fractie van een seconde. Op de 4e “breaching” foto zie je duidelijk het baleinpatroon en de blauwe kleur van de blauwe vinvis. Zelfs de Cory-pijlstormvogel was verrast om het te zien gebeuren. Tot slot lijkt deze blauwe vinvis niet in onze Atlantische blauwe vinvis-catalogus voor te komen en hebben we daar een vier-ogen-principe voor nodig. Wordt vervolgd.